Hoş bir eylül akşamı, dolunaya iki gün kala klasik müzik dinlemenin keyfi süper. Orkestra çalar, şef Cem Mansur, gözlerini kapatırsın kendini hafiflemiş hissedersin. İşte buna müziğin gücü deniyor.

Pandemi günlerinde herkes bilhassa de sanatkarlar güç günler yaşadı, artık yaraların güzelleşme vakti. Cem Mansur da o denli söylüyor. “Sanatın sizi iyileştirmesine müsaade verin ve konserlere gelin” diyen Mansur, “Yakın vakitte kapalı salonlarda konser vereceğiz, hayli inançlı merak etmeyin, yüzde 50 kapasiteli olacak” diyor.

Sanata hayatınızda yer verin, tiyatroya gidin, konsere, standa vakit ayırın. Zira sanat hepimiz için.

Konserden bahsedecek olursak, şef Mansur konserde yapıtı çaldıktan sonra kıssasını anlatmayı seviyor.

Jacques Offenbach tarafından yazılan müzik “Barcarolle” operetten aryalar ile başlayan konser, P. İ. Çaykovski’nin “Fındıkkıran” Süiti ve P. Dukas’ın “Sihirbazın Çırağı” yapıtları ile devam etti.

Benim için süpriz niteliğinde olan ise yorumunu çok beğendiğim gecenin solisti soprano Hale Soner’di.

Yapıtı seslendirirken sesine olan hakimiyeti, coşkusu ve hali ayakta alkışlanmaya bedel bir sanatçı.

Mansur’un, Soner’i anons ederken, “Konserlerde birlikte olmayı çok sevdiğim ve uzun müddettir bir ortada sahnede olamadığım çok başarılı bulduğum” cümleleri seyirciyi de heyecanlandırdı.

Cemal Reşit Rey Senfoni Orkestrası, Cem Mansur ve Hale Soner ayakta ve uzun uzun alkışlandı.

Seyircinin coşkusu ve bitmeyen alkışı Mansur’u geri döndürdü ve programda yer almayan tekrar Çaykovski’nin “Kuğu Gölü” yapıtını çaldı orkestra…

Mansur son kere mikrofonu eline aldı ve pandemiye karşın hiç olmadıkları kadar ağır bir yaz periyodu geçirdiklerini söyledi.

“Kuğu Gölü”nü çalmaya geçmeden evvel anlatmadan yapamayacağım” diyen Mansur, “Ankara’da bir gün ofiste konuşurken biri ‘Operaya Kuğu Gölü için gidiyorum’ diyor, oburu ‘Ya Kuğu Gölü için operaya gitmeye ne gerek var. Kuğulu Park var ya yakınımızda’ diyor. Sevil Berberi ile ilgili de emsal öyküler vardır” diyen Mansur, seyircileri güldürdü.

Uzun süren yaz konserlerinin çıkış noktasını da hatırlatacak olursak: İlham perisi sahnede görünür ve seyirciye dönerek maksadının Hoffmann’ın tüm dikkatini kendine çekmek, onun tüm öbür sevdiklerinden ayrılmasını sağlamak ve böylelikle Hoffmann’ı büsbütün kendine – şiire – hasretmesine neden olmak istediğini ilan eder.

Sonuç olarak Cemal Reşit Rey (CRR) Senfoni Orkestrası’nın, klasiklerin hepimizin olduğu ve kentin her noktasına ulaşması gerektiği fikrinden yola çıkarak hazırladığı, sekiz konserlik “İstanbul’da Senfonik Yaz” konser dizisinin son konseri “Masallar” ile bitti.

Artık hepimiz kapalı salonlara…

Cumhuriyet