Edirne Cezaevi’nde tutuklu Selahattin Demirtaş, Ruşen Çakır’ın soruları üzerinden Medyascope’a verdiği söyleşi üzerine bir kıymetlendirme kaleme aldı.
Cevaplarında siyasette ahlaki ve insani duruşun değerine dikkat çekmek dışında bir gaye taşımadığını belirten Demirtaş şunları kaydetti:
“Mesajlarımın altında siyasi komplo ya da bir ittifak arayışı bulmaya çalışanların yaratıcı (!) teorilerini ciddiye almadığımı belirtmek isterim. Bu minvalde söylenen, yazılıp çizilen kanıların bir teki bile gerçeği yansıtmıyor. Benim tabir ettiğim şey çok kolaydı: İnsan kimliğimizi siyasetçi kimliğimize kurban etmeyelim. Birbirimizi yanlışsız anlayalım ki eleştireceksek hakikat eleştirelim, halkın meselelerine tahlil bulalım. Ve elbette kutuplaşmayı, toplumsal ayrışmayı önleyelim”
“KORKU SEBEBİYLE KONUŞAMAMAK UTANÇ VERİCİ OLURDU”
“Mesela ben dışarıda olsaydım bir sabah Başak ile birlikte Meral Hanım’ın kapısını çalar ve ‘Kahvaltıya geldik’ derdim” kelamlarına işaret eden Demirtaş, “Asıl işi konuşmak ve diyalog kurmak olan siyasetçilerin, iktidarın yaydığı dehşet sebebiyle birbirleriyle konuşamaması utanç verici olurdu herhalde. Şayet o denli bir şey varsa da dilerim kaygılara teslim olan siyasetin yerini cüret ve feraset alır. Verdiğim örnek de ilgi cazibeli bir örnek olması nedeniyle değerliydi. Yoksa ayırım gözetmeksizin tüm siyasi önderlerle konuşmak, onları da dinlemek istediğimi söyledim aslında o röportajda” sözlerini kullandı.
Demirtaş, Meral Akşener’e yaptığı kahvaltı daveti sonrası “Selahattin Demirtaş sazıyla bir şehidin konutunda, Aybükemizin konutunda Mağusa Limanı’nı çalabilir mi? O acıya ortak olabilme iradesini gösterdiği andan itibaren memleketin bütün kahvaltı sofraları ona açılabilir” değerlendirmesini yapan Yeterli Parti Sözcüsü Yavuz Ağıralioğlu’na da karşılık verdi. Acıları anlamak yerine yarıştırmanın yok saymanın ve insanları kışkırtmanın çok yanlış olduğunu belirten Demirtaş şunları kaydetti:
“BU LISAN OLMASAYDI TEK TEK GİDERDİK”
“Bana Aybüke Öğretmen’in konutuna git, şehitlerin meskenine git diyerek kuru hamaset yapanlara şunu söylemek isterim; elbette giderim kardeşim, hepsinin konutuna giderim. Zira ben, ayırım gözetmeksizin, her acıyı yüreğimde hissediyorum. Siz ne sanıyorsunuz? İnsanız biz her şeyden evvel, insan. Bu kışkırtıcı, ayrıştırıcı, amaç gösteren lisan olmasaydı tüm acılı ailelere tek tek giderdik.
“Hepiniz yaşanan acılara bu kadar hassassınız, mesela Ceylan Önkol’un annesine sarfiyat misiniz? Taybet Ana’nın ailesine? Uygar Yıldırım’ın ailesine pekala? Ya da Uğur Kaymaz’ın? Kemal Kurkut’un?
“On yıllardır acılar içinde kıvranan Kürt’ün dramını, trajedisini yüreğinizde azıcık da olsa hisseder misiniz? Zilan Deresinde, Dersim’de katledilen on binlerce temiz çocuk ve bayanı, yakılan ve yıkılan 3 binden fazla köyün yüz binlerce mağdurunu, dışkı yedirilen Kürt’ü hakikaten anlayabilir misiniz? 17 bin faili meçhulü ya da milyonlarca azap mağdurunu?
“EREN BÜLBÜL’ÜN DE YASİN BÖRÜ’NÜN DE ACISINI BİLİRİM”
“Ben Eren Bülbül’ün de Yasin Börü’nün de acısını bilirim. Askerin, polisin, sivilin, Kürt gençlerinin ve her canın kutsallığını ve ailelerinin tanımı imkansız acısını da bilirim. Bilmesem insanlığımdan eksilmiş olurum. Hepsi bu toprakların ortak acısı. Bizler hepimiz de bu toprakların insanlarıyız. Hasebiyle yalnızca bir kısmını sayabildiğim tüm bu acılar hepimizin ortak acısı. Bu acıları birlikte anlamalıyız.
“Acılarda ortaklaşamayanlar ne sevinçlerde ortaklaşabilir ne de yarınlarda. Her şeye karşın oturup konuşmak, birbirini tanımaya, anlamaya çalışmak faziletli bir duruştur. Sıkıntıların diyalog ve müzakereyle tahliline katkı sunmak, her siyasetçinin asli ve ahlaki görevidir”
Cumhuriyet
