TBMM Lideri Mustafa Şentop, “100. Yıl Perspektifiyle 1921 Teşkîlât-ı Esâsîye Kanunu ve Ulusal Egemenlik Sempozyumu”nun açılışında konuştu.

Şentop, “Şüphesiz ki tartışmaları yapmak yanında, bu tartışmaların yapıldığı ortam da değerlidir. İnsanların birbirlerini anlamaya yönelik bir çaba içinde bulunması gerekir. Yahut bir seviye tabiri caizse, düzey içerisinde olmaları gerekir. Yapılan konuşmalarda bir mevzuyu izah ederken, kullanılan yan argümanları alıp da onlar üzerinden farklı sonuçlar çıkararak kıymetlendirme yapmak yahut şahısların bilhassa siyasetçilerin, köşe muharrirlerinin sıfır bilgiye sahip oldukları bir hususta yorum, kıymetlendirme yapmaları suretiyle, yalnızca bizim anayasa tartışması değil, hiçbir tartışmayı sürdürebilmemiz, yönetebilmemiz mümkün değil” diye konuştu.

“BUNLAR BÜTÜNÜYLE BİR CEHALET MAHSULÜ DEĞERLENDİRMELER”

“Bunu biraz da dün yaşanan olayla ilişkili söylüyorum” diyen Şentop, “Malumunuz ben burada yalnızca bir akademisyen olarak bulunmuyorum. Meclis Lideri sıfatıyla bulunduğum için, bu şimdiki bahse dair de hukukçuların ortasında bir şeyler söylemek isterim. Kısaca olayı evvel söz etmek isterim. Önceki gün TBMM’de bir kanunun oylanması ile ilgi bir sorun yaşandı. Şöyle bir durum. Oylamada, hususlara ne geçilmesi geneli üzerindeki görüşmelerinden sonra kanunun unsurlarına geçilmesi oylanıyor. Bu oylamada oturumu yöneten meclis başkanvekilinin kâfi sayıda kabul oyu olmadığı hasebiyle unsurlara geçilmesi kabul edilmediği, bu durumda da kanun teklifi genel şurada reddedilmiş oluyor.

Kanun teklifinin reddedildiğine dair bir açıklaması oldu. Bunun üzerine kimi gelişmeler yaşandı. Dün oylama tekrar edildi. Unsurlara geçilme kararı alındı. Burada bunu pahalandıran birtakım siyasetçiler, köşe muharrirleri da yapılanı vakit zaman çok da ağır bir lisanla, ‘meclise darbe’ falan üzere tabir ediyorlar. Bunların bütünüyle bir cehalet mahsulü değerlendirmeleri olduğunu söz etmek isterim. Yalnızca ben onların yaptığı üzere cehalet mahsulüdür deyip bırakmıyorum” tabirlerini kullandı.

“BU YETKİLERİN HEPSİ, MECLİS LİDERİNDE VAR”

Şentop şöyle devam etti: “Öncelikle meclis başkanlığının genel konseyin işleyişi ile ilgili tek ve kendisine mahsus yetkisi vardır. Meclis iç tüzüğünün 14. Unsuru, genel konseyin idaresi misyon ve yetkisini meclis liderine veriyor. Meclis lider vekilleri ile ilgili iç tüzüğün 15.  hususu ise, meclis başkanvekillerinin, meclis lideri yerine genel şurası yöneteceğinden bahsediyor.

Yeniden meclis liderinin, başkanvekillerinden hangisinin, hangi birleşimi, günlük toplantıyı veya  toplantı içindeki kısımları, hangi oturumu yöneteceğine meclis liderinin karar vereceğini söylüyor. Münasebetiyle meclis başkanvekilleri meclisi yönetirken, kendi nam ve hesaplarına değil, meclis lideri hesabına yönetirler. Münasebetiyle bu idarenin bütün türel sorumluluğu doğrusuyla, yanlışıyla meclis liderine racidir. Bu bakımından meclis liderin idare sırasında birtakım hukuka, iç tüzüğe karşıt işleyişler görmesi halinde buna müdahale etmesi, bu müdahalenin boyutları da değişebilir. Yöneten başkanvekili yerine şahsen kürsüye kendisinin çıkması yahut onun yerine öbür bir başkanvekilini görevlendirmesi kelam hususudur. Bu yetkilerin hepsi, meclis liderinde var. Bunun örnekleri de var. Bunu şunun için söylüyorum, meclis liderinin, yaşanan bir sorun varsa buna müdahale etmesi, bu tartışma konusunda bir kanaat belirtmesi, bir istikamet belirtmesi büsbütün iç tüzükten kaynaklanan bir yetki hatta bir vazife, bir sorumluluktur”

Cumhuriyet