Selçuk Belediyesi ile Türkiye Bayan Dernekleri Federasyonu büyük bir iş birliğine imza attı.

Bayana şiddete karşı “Acil Yardım Hattı” iş birliği protokolü imzaladılar.

Bu protokolle, Türkiye Bayan Dernekleri Federasyonu Aile İçi Şiddet Acil Yardım Çizgisi olan 0212/0549 656 96 96 numaralı sınırın bilinirliğinin arttırılması emeliyle Selçuk Belediyesi tarafından çalışmalar yürütülmesi kararlaştırıldı.

Her şeyden öte ‘kadın’ başlığını en üst alarak hareket etmek ismine değerli bir gelişmeydi imzalanan protokol.

Bayan siyasetini yerelden genele taşımanın birinci adımlarından biri de diyebiliriz bu proje için.

Aslında Acil Yardım Sınırı Projesi’nin temelinde bayanların insan haklarından daha fazla yararlanması, şiddete uğradıklarında ya da şiddet öncesinde nerelere başvurabilecekleri, nasıl yardım alabilecekleri yatmakta.

Bu proje için Selçuk Belediyesi ile Türkiye Bayan Dernekleri Federasyonu’nu tebrik etmek istiyorum.

Yaşadığımız bu kainatta bayan üzerine yapılan araştırmalarda her 100 bayandan 97’sinin en az bir kere şiddet gördüğü, bayanların yüzde 20’sinin silah ve bıçak üzere aletlerle şiddete uğradığı, üniversite mezunu bayanların yüzde 23’nün fizikî şiddete, yüzde 71’inin de ekonomik ve cinsel şiddete maruz kaldığını düşünürsek işimizin ne kadar güç olduğunu çok daha net görebiliriz.

Bilhassa ülkemizde yıllardan beri süregelen “Dizini dövmemek için kızını döven” baba, eşinin “sırtından sopayı eksik etmeyen” koca telaffuzları de bayana yönelik klâsik şiddetin yalnızca bir dışavurumunu oluşturmaktadır.

Toplumda bayanın “kadın kimliği” yerine “Çocuk doğuran ana” daha doğrusu “erkek çocuk doğuran ana”, eşinin hizmetini gören “hanım” ya da göz zevkine hitap eden “bayan” kimlikleriyle tanımlanıyor olması, bayandan “kadın” diye kelam etmenin hala ayıp sayılması, tersine erkek cinsel kimliği alabildiğine kışkırtılırken bayan cinsel kimliğinin bastırılıyor ve ayıplanıyor olması sorunun ne kadar büyük boyutlara ulaştığının habercisidir aslında.

Günümüzde ne yazık ki erkekler, bayan üzerinde kelam sahibi olmanın, yani “iktidar kurmanın” ayrıcalığını yaşarken, bayan üzerinde kurduğu iktidar sayesinde tattığı üstünlük hissini kendisinde var olan yetersizlik, güçsüzlük, tatminsizlik üzere ruhsal bozukluklarının tedavisinde ilaç olarak kullanmaktadır.

“Yuvayı kurmak ve korumak” zorunda olduğu misyonuyla birlikte “Dul kalmasının” ayıp, dayakçı kocasına katlanmasının fedakârlık olduğu empoze edilen ve özgüveninin gelişmesine imkan verilmeyen bayanın, erkek hükümran toplum tarafından kişiliksizleştirilmesinin artık önüne geçilmesi mecburî bir muhtaçlık olmuştur.

Bayanlarımız hayatımızın temel taşlarıdır.

Acil Yardım Sınırı Projesi de bayanlar için küçük de olsa bir umut ışığıdır.

Onlarsız bir toplum asla düşünülemez. Ne acıdır ki; insanlığın temel taşı olan bayanlar, tarihin pek çok devrinde horlanmış, sömürülmüş ve türlü eziyetlere maruz kalmış olsalar da bu meşakkatler altında bile bayanlar, kıymetinden bir şey kaybetmemiştir.

İnsanlık da anlamıştır ki; bayan olmadan asla hayat olmaz.

Cumhuriyet